زمان تقریبی مطالعه: 5 دقیقه
 

قرآن (قرآن)





از کتب آسمانی که در آیات قرآن به آن اشاره شده، «قرآن» است.


۱ - معنی قرآن



قرآن، در اصل، مصدر (به معناى خواندن‌) است، برخى گفته‌اند: قرآن اسم عَلَمِ غير مشتق و مختص به كلام خدا است و همزه آن از حروف اصلى نيست‌ و برخى آن را مشتق از «قرن الشّى‌ء بالشّى‌ء» (پيوند زدن و افزودن چيزى بر چيزى‌) دانسته‌اند، زيرا سوره‌ها و آيات و حروف آن بر هم افزوده شده و مقارنت دارند. عدّه‌اى از كسانى كه قرآن را مهموز دانسته‌اند آن را مصدر «قرأت» ذكر كرده‌اند كه در واقع «مقرؤ» (خوانده شده‌) را قرآن (خواندن‌) ناميده‌اند و جمعى ديگر آن را وصف و از مادّه «قرء» به معناى جمع دانسته‌اند. قرآن وحى‌نامه اعجازآميز الهى است كه به زبان عربى، به عين الفاظ به وسيله فرشته امين وحی (جبرئیل‌) از جانب خداوند و از لوح محفوظ، بر قلب و زبان پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله هم اجمالًا يك بار و هم تفصيلًا در مدّت بيست و سه سال نازل شده و حضرت آن را بر گروهى از اصحاب خود خوانده و كاتبان وحى (از ميان اصحاب‌) آن را با نظارت مستقيم و مستمرّ حضرت صلى‌الله‌عليه‌وآله نوشته‌اند و حافظان بسيار هم از ميان اصحاب آن را حفظ و به تواتر نقل كرده‌اند. قرآن در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله، مكتوب، ولى مدوّن نبوده و بعدها از سوره فاتحه تا ناس در ۱۱۴ سوره مدوّن گرديده و متن آن مقدّس، متواتر و قطعى‌الصّدور است.
[۶] خرّمشاهى، دانشنامه قرآن، ج ۲، ص ۱۶۳۰.

در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «ذكر»، «كتاب»، «قرآن» و آيات مربوطه استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آسانی قرآن (قرآن)، آیات الاحکام قرآن (قرآن)، آیات قرآن (قرآن)، ابراهیم در قرآن (قرآن)، اتقان قرآن (قرآن)، اتمام حجت با قرآن (قرآن)، احترام قرآن (قرآن)، اختلاف درباره قرآن (قرآن)، ادریس در قرآن (قرآن)، ارزش قرآن (قرآن)، استکبار در برابر قرآن (قرآن)، استماع قرآن (قرآن)، استهزای قرآن (قرآن)، اسطوره پنداری قرآن (قرآن)، اسماعیل در قرآن (قرآن)، اسماء و صفات قرآن (قرآن)، اطاعت از قرآن (قرآن)، اعتدال قرآن (قرآن)، اعتصام به قرآن (قرآن)، اعراض از قرآن (قرآن)، اعطای قرآن به محمد (قرآن)، افترا به قرآن (قرآن)، امانت بودن قرآن (قرآن)، انجیل در قرآن (قرآن)، انجیل و قرآن (قرآن)، انحراف از قرآن (قرآن)، انذارهای قرآن (قرآن)، انکار قرآن (قرآن)، اولواالالباب و قرآن (قرآن)، اهل کتاب و قرآن (قرآن)، ایمان به قرآن (قرآن)، باز پس‌گیری قرآن از محمد (قرآن)، برتری قرآن (قرآن)، برکت قرآن (قرآن)، برهان بودن قرآن (قرآن)، بشارت‌های قرآن (قرآن)، بنی‌امیه در قرآن (قرآن)، بی‌نیازی قرآن (قرآن)، پندگیری از قرآن (قرآن)، پیشگویی‌های قرآن (قرآن)، تأویل قرآن (قرآن)، تبدیل قرآن (قرآن)، تبلیغ قرآن (قرآن)، تجارت با قرآن (قرآن)، تجزیه قرآن (قرآن)، تحدی قرآن (قرآن)، تحریف‌ناپذیری قرآن (قرآن)، تدبر درباره قرآن (قرآن)، تذکارهای قرآن (قرآن)، ترتیل قرآن (قرآن)، تسلیم در برابر قرآن (قرآن)، تشبیه قرآن (قرآن)، تشبیهات قرآن (قرآن)، تصدیق قرآن (قرآن)، تعاون قرآن با تورات (قرآن)، تعجب از قرآن (قرآن)، تعلیم قرآن (قرآن)، تفسیر قرآن (قرآن)، تفصیل قرآن (قرآن)، تفکر در قرآن (قرآن)، تکذیب قرآن (قرآن)، تلاوت قرآن (قرآن)، تمسک به قرآن (قرآن)، تنوع بیان در قرآن (قرآن)، تواضع در برابر قرآن (قرآن)، توحید در قرآن (قرآن)، تورات در قرآن (قرآن)، جامعیت قرآن (قرآن)، جاودانگی قرآن (قرآن)، جدال درباره قرآن (قرآن)، جنیان و قرآن (قرآن)، جهان شمولی قرآن (قرآن)، حقانیت قرآن (قرآن)، حکم قرآن (قرآن)، خشوع در برابر قرآن (قرآن)، خیر بودن قرآن (قرآن)، درخواست قرآن (قرآن)، درک قرآن (قرآن)، دشمنی با قرآن (قرآن)، دعوت به قرآن (قرآن)، دفاع از قرآن (قرآن)، روشنگری قرآن (قرآن)، روش‌های تربیتی قرآن (قرآن)، زبان قرآن (قرآن)، سحر خواندن قرآن (قرآن)، سوره قرآن (قرآن)، سؤال از قرآن (قرآن)، سؤال‌های قرآن (قرآن)، شادمانی به قرآن (قرآن)، شجره ملعونه در قرآن (قرآن)، شفابخشی قرآن (قرآن)، شک در قرآن (قرآن)، شیطان و قرآن (قرآن)، صالحان در قرآن (قرآن)، صداقت قرآن (قرآن)، ظالمان و قرآن (قرآن)، عالمان به قرآن (قرآن)، عبرت‌آموزی قرآن (قرآن)، عبرت‌گیری از قرآن (قرآن)، عزت قرآن (قرآن)، عقل و قرآن (قرآن)، علم به قرآن (قرآن)، عمل به قرآن (قرآن)، غفلت از قرآن (قرآن)، غیب‌گویی قرآن (قرآن)، فراموشی قرآن (قرآن)، قرائت قرآن (قرآن)، قرآن در ام الکتاب (قرآن)، قرآن در کتب آسمانی (قرآن)، قرآن در لوح محفوظ (قرآن)، قرآن و انجیل (قرآن)، قرآن و تورات (قرآن)، قرآن و صراط مستقیم (قرآن)، قرآن و عبادت خدا (قرآن)، قرآن و کتاب‌های آسمانی (قرآن)، قرآن و محمد (قرآن)، قسم‌های قرآن (قرآن)، قصه‌گویی قرآن (قرآن)، قضاوت بر اساس قرآن (قرآن)، کافران به قرآن (قرآن)، کتابت قرآن (قرآن)، کفر به قرآن (قرآن)، مثل‌های قرآن (قرآن)، محمد و قرآن (قرآن)، مخاطبان قرآن (قرآن)، مخالفان قرآن (قرآن)، مرفهان و قرآن (قرآن)، مریم در قرآن (قرآن)، مس قرآن (قرآن)، مشرکان و قرآن (قرآن)، مصونیت قرآن (قرآن)، معارضه با قرآن (قرآن)، مکر در برابر قرآن (قرآن)، منافقان و قرآن (قرآن)، موسی در قرآن (قرآن)، موعظه‌های قرآن (قرآن)، مهجوریت قرآن (قرآن)، مؤمنان به قرآن (قرآن)، مؤمنان و قرآن (قرآن)، نامگذاری فصول قرآن (قرآن)، نزول قرآن (قرآن)، نصارا و قرآن (قرآن)، نعمت قرآن (قرآن)، نورانیت قرآن (قرآن)، وحیانیت قرآن (قرآن)، وعده خدا در قرآن (قرآن)، ولید بن مغیره و قرآن (قرآن)، هدایتگری قرآن (قرآن)، هماوردی با قرآن (قرآن)، یهود و قرآن (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۶۸، «قرأ».    
۲. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۱۴۴.    
۳. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۱۴۴.    
۴. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج ۱، ص ۱۴۴.    
۵. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۱۸.    
۶. خرّمشاهى، دانشنامه قرآن، ج ۲، ص ۱۶۳۰.


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۵۱، برگرفته از مقاله «قرآن».    


رده‌های این صفحه : قرآن | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.